Ναού ανέγερση.   

Οι Τεχνικές που το ιερό μου ανοικοδομώ.                           

Βρέθηκε στην Κνωσό της  Μινωικής Κρήτης, Ελλάδα.                   Χρονολογείται το 1500 πΧ.

Δεν έχουμε απεικόνιση του πρωτοτύπου, ούτε στοιχεία  για το  πότε βρέθηκε και από ποιους,  προς το παρών.

Το κείμενο καταγράφει  τεχνικές και τρόπους ανοικοδόμησης οικήματος.

Μέσα από αυτό αναδεικνύεται, η εξειδικευμένη αρχιτεκτονική γνώση και δράσεις των οικοδόμων της εποχής εκείνης.

Παράθεση των φωνητικών αξιών όπως αναγνωρίστηκαν και αποδόθηκαν φωνητικά από τους Βέντρις-Σάνντγουικ :

I GI JO  A JA ME NO   E RE  PA TE JO  A RA RO  MO  TE ME NO  PO NI (KI JO)   A RA RU JA  A NI JA  PI  WI RI NI JO  O PO  GO  KE RA  JA PI  O  PI  I JA  PI

Μελετήσαμε τις φωνητικές αξίες στο υπάρχον κείμενο ως έχει. Το κατανοήσαμε, το διαβάσαμε,   αποδώσαμε το νόημά του στην νεοελληνική γλώσσα και το προσεγγίσαμε φιλοσοφικά.

Μορφοποίηση των φωνητικών αξιών του κειμένου.

Οι  φωνητικές αξίες κατά τη δική μας αντίληψη  μορφοποιούνται ως εξής:

IGIJO-AJAMENO-ERE-PATEJO-ARARO-MO-TEMENO-PONI(KIJO)-ARARUJA-ANIJA-PI-WIRINIJO-OPO-GO-KERA-JAPI-O-PI-IJA-PI

Η γλώσσα του είναι, Έλλην λόγος, Αρχαΐζων τυπικού Μινωικού  κειμένου. Η γραμματική δομή του κειμένου είναι μεικτή. Αναγνωρίζονται σε αυτό λέξεις, του Ποντιακού λόγου, του Μακεδονικού Δωρικού λόγου και της Κλασσικής Ελληνικής Γραμματείας.

Η εκφορά των λέξεων και των ρηματικών τύπων, διέπεται από τους Γραμματικούς κανόνες του  Ποντιακού λόγου, του Δωρικού λόγου και της Κλασσικής Ελληνικής Γραμματείας.

Απόδοση κειμένου:

Ηγήγιω ατ®ειαμένον (ατ®ειαμής) αίρω πατήγιου αράρω μόνος τέμενος. Πονικίουμαι αραρούγια. Άντζια ποιώ βιρινίζω όπως εγώ (εξέρω) κεριά

σο γιαπίν ο ποιώ ύγεια (γύγεια) ποιών.

Νεοελληνική ερμηνεία:

Πρωτοστατώ αντζαμής και άμαθος, σηκώνω  τη γή  (σκάβω θεμέλιο)

δια του πατόφτυαρου, βάζω εν σειρά πέτρες μόνος μου στο τέμενος.

Κουράζομαι βάζοντας σε σειρά πέτρες, συνεχώς στις ακμές. Μόλις

κατασκευάζω φθείρω ( πελεκώ) όπως γνωρίζω εγώ ανάλογα τον σκελετό (μορφοποιώ επιφάνειες και γωνίες) στον οποίο εργάζομαι σωστά ( ορθώς)

ενεργών.

Κατά λέξη ανάλυση του κειμένου.

IGIJO-AJAMENO-ERE-PATEJO-ARARO-MO-TEMENO-PONI(KIJO)-ARARUJA-ANIJA-PI-WIRINIJO-OPO-GO-KERA-JAPI-O-PI-IJA-PI

α/α	Ανάγνωση Φθογγογραμάτων ventris–chadwick	Ποντιακή Απόδοση	Νεοελληνική Απόδοση και Ερμηνεία
1	IGIJO	Ηγήγιω	Πρωτοστατώ
2	AJAMENO	ατ®ειαμένον (ατ®ειαμής)	αντζαμής και άμαθος
3	ERE	αίρω	σηκώνω  τη γή  (σκάβω θεμέλιο)
4	PATEJO	πατήγιου	δια του πατόφτυαρου
5	ARARO	αράρω	βάζω εν σειρά πέτρες
6	MO	μόνος	μόνος μου
7	TEMENO	τέμενος.	στο τέμενος.
8	PONI(KIJO)	Πονικίουμαι	Κουράζομαι
9	ARARUJA	αραρούγια.	βάζοντας σε σειρά πέτρες, συνεχώς στις ακμές.
10	ANIJA	Άντζια	Μόλις
11	PI	ποιώ	κατασκευάζω
12	WIRINIJO	βιρινίζω	φθείρω ( πελεκώ)
13	OPO	όπως	όπως γνωρίζω
14	GO	εγώ (εξέρω)	εγώ
15	KERA	κεριά	ανάλογα
16	JAPI	σο γιαπίν	τον σκελετό (μορφοποιώ επιφάνειες και γωνίες)
17	O	ο	στον οποίο
18	PI	ποιώ	εργάζομαι
19	IJA	ύγεια (γύγεια)	σωστά ( ορθώς)
20	PI	ποιών.	ενεργών.

Γραμματικά στοιχεία

igijo-ηγήγιω (ηγούμαι), πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του ρήματος ηγήγιω (ηγούμαι) ερμηνεύεται: ως ηγήτορας πρωτοστατώ.

ajameno-ατ®ειαμένος (ατ®ειαμής) , επίθετο του Ποντιακού λόγου,  ατ®ειαμής-σα-ιν, στον νεοελληνικό λόγο ατζαμής-ού-ίδικο, ερμηνευόμενο: ατέχνως σείομαι άμαθος ενεργών, χωρίς τεχνική ενεργώ και κινούμαι γιατί είμαι άμαθος, ο αρχάριος, ο μη κατέχων από απειρία δεξιότητες.

ere -αιραίνω ( αίρω) πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του Ποντιακού ρήματος, αιραίνω (αίρω): σηκώνω,  ανακινώ από την θέση του, υψώνω, αναθεωρώ.

patejo-πατήγιον, το πατήγιον, ουσιαστικό ουδετέρου γένους ερμηνευόμενο: πατώ και άγω, οδηγώ, πατώ και ανασκάπτω οδηγώντας την γη σε νέα θέση να την κάψει ο ήλιος, το πατόφτυαρο.

araro-αράρω πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού του Ποντιακού ρήματος αράρω, προέρχεται από τα ουσιαστικά  (αράδα)- αραδιάζω και ροή: βάζω εν σειρά δίπλα-δίπλα συνεχώς, βάζω σε σειρά πέτρες χωρίς να σταματώ την ενέργεια αυτή. Εξ αυτού και το Ποντιακό αραλούκια-οι εν σειρά δίοδοι (ανοίγματα), αλλά και το νεοελληνικό  αραδιάζω.

 mο-μόνος ονομαστική του επιθέτου μόνος-η-ο ερμηνευόμενο: μονάχος μου, μόνος χωρίς την βοήθεια άλλου.

temeno-τέμενος ονομαστική του ουσιαστικού τέμενος, ερμηνευόμενο: γη ή και κτίσμα αφιερωμένο στους θεούς, εξ ου και η έκφραση (ιερόν του θεού τέμενος).

poni(kijo)-πονικίουμαι  ενεστώτας παθητικής φωνής του ρήματος πονικίζω-πονικίουμαι: κουράζω σε εργασία- κουράζομαι,  προκαλώ πόνον από τον κάματον στο σώμα μου.

araruja-αραρούγια σύνθετη λέξη από το ρήμα αράρω και το ουσιαστικό ούγια, ερμηνευόμενο: βάζω πέτρες εν σειρά χτίζοντας στα άκρα, στις ακμές, στο ράμα.

Σημείωση: το χτίσιμο με πέτρες απαιτεί δύο ράμματα, ένα μέσα και ένα έξω και στις δύο ακμές-άκρα χρειάζεται επιδεξιότητα για την ευθεία στο χτίσιμο.  

Anija-άντζια, επίρρημα, ερμηνευμένο: άμα κινώ τροχόν ζωής, αμέσως κλώθω τον τροχό της ζωής, μόλις ενεργώ για κάτι, πάραυτα, μόλις.

pi-ποιώ,  πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του ρήματος ποιώ, ερμηνευόμενο: ενεργώ, κατασκευάζω, κάνω κάτι, οικοδομώ, παράγω.

Wirinijo–βιρινίζω  πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα  του ρήματος  βιρινίζω, ερμηνευόμενο: τον βράχον ικανώς ρινίζω, τον βράχο την πέτρα όσο πρέπει πελεκώ να την κάνω επιφάνεια λεία,  φθείρω πελεκώντας, γενικώς φθείρω, λιώνω.

οpo-όπως (σύνδεσμος ή τροπικό επίρρημα) ερμηνευόμενο: καθώς ως, για να, με σκοπό να. Εδώ έχει την έννοια, καθώς εγώ γνωρίζω.

go-εγώ προσωπική αντωνυμία πρώτου προσώπου,  εγώ-εσύ-αυτός ερμηνευμένο: η υπόστασή μου.

Kera-κεριά άκλιτο μόριο το Ποντιακού Λόγου ερμηνευόμενο: κέρας ελέγχω, το άκρο εξετάζω, από άκρο σε άκρο μετρώ, έχει την έννοια του ανάλογα με το μέτρημα, ανάλογα με το μέγεθος.

japi-γιαπίν , αιτιατική ενικού αριθμού του ουσιαστικού, η γιαπή, το γιαπίν, ερμηνευόμενο: εις την γην ίστανται α πήγνημι, στην γη στέκουν αυτά που στερεώνω, ο σκελετός της τοιχοποιίας.

ο-ο αιτιατική του ουδετέρου της  αναφορικής αντωνυμίας ος-η-ο, ερμηνευόμενο: το οποίο.

pi-ποιώ, πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του ρήματος ποιώ, ερμηνευόμενο: ενεργώ, κατασκευάζω, κάνω κάτι, οικοδομώ, παράγω, ενεργώ  εργαζόμενος.

ija– ύγεια ( γύγεια), επίρρημα του Ποντιακού λόγου γύγειω-γύγεια-ύγεια από το ρήμα γυγειαίνω-υγειαίνω, ερμηνευόμενο: σκέπτομαι ορθώς, σωστά ενεργώ.

pi-ποιών, ονομαστική ενικού αριθμού της μετοχής   του ρήματος ποιώ, ερμηνευόμενο: ενεργώ, κατασκευάζω, κάνω κάτι, οικοδομώ, παράγω, ενεργώ  εργαζόμενος. επί του προκειμένου, ο ενεργών.

Φιλοσοφική προσέγγιση

   Ο συντάκτης του κειμένου αυτού με σημερινούς όρους θα λέγαμε ότι είναι ένας νέος οικοδόμος πετράς με γνώσεις αρχιτεκτονικής.

Το κτήριο που οικοδομείται είναι τέμενος-Ναός.

Ο κατασκευαστής, τον τρόπο που αυτός κατασκευάζει αναλύει.

Σκάβω με το πατόφτυαρο θεμέλιο.

Αφού γωνιάσω απλώνω εν σειρά πέτρες μέσα σ’ αυτό.

Αφού βγω πάνω από την γη, βάζω ράμματα και επί αυτών συνεχίζω να απλώνω χτίζοντας τις πέτρες συνεχώς.

Μορφοποιώ ακμές στις γωνίες μου, κουράζομαι απλώνοντας συνεχώς πέτρες κατά το χτίσιμο.

Όταν εγώ κρίνω ότι πρέπει, πελεκώ και εξομαλύνω την επιφάνεια της τοιχοποιίας για να είναι λεία και επί των ακμών μορφοποιώ τον σκελετό και τις διαστάσεις του οικοδομήματος.

Φθείρω πελεκώντας τις πέτρες και τις λειαίνω ανάλογα με το πως έχω σχεδιάσει το οικοδόμημα.

Επ’ αυτού ενεργώ με σωστές παρεμβάσεις κατασκευαστικά.

Ακόμα και σήμερα είναι η ίδια  απολύτως τεχνοτροπία με τον σημερινό Δυτικομακεδόνα ή Ηπειρώτη, Δωριέα, οικοδόμο πετρά.

  Οι Μινωίτες βλέπουμε ότι έχουν την ίδια γνώση, ως προς τη χρήση και επεξεργασία της πέτρας, μέχρι και σήμερα,  ως Δωριείς, με τους Δυτικομακεδόνες και Ηπειρώτες Δωριείς πετράδες.

 Αυτή η πανάρχαια γνώση και τεχνοτροπία στα περί πέτρας,  έδωσε μοναδικά στον κόσμο κατασκευάσματα:

Ανάκτορα, Ναούς, Θέατρα, Υδραγωγεία, Γέφυρες,  που έμειναν ως αριστουργήματα  τέχνης και άντεξαν στο χρόνο.