Δ.Α.Π.Λ. info@sarpidon-academy.eu

Μεταμέλεια και κάθαρση

Ανοσιουργημάτων κανονισμός.

Το του Ιεροφάντους καταστάλαγμα.

Η πινακίδα βρέθηκε σε ιερό της Κνωσού της Μινωικής Κρήτης, Ελλάδα. Χρονολογείται το 1500 πΧ.

Δεν έχουμε απεικόνιση του πρωτοτύπου, ούτε στοιχεία για το πότε βρέθηκε και από ποιους, προς το παρών.

Το κείμενο καταγράφει τη άποψη κάποιου Ιεροφάντη, όσον αφορά το έλεος των Θεών, απέναντι σε σφαγιαστές.

Μέσα από αυτό αναδεικνύεται, μία θεολογική άποψη του Ιερατείου.

Παράθεση των φωνητικών αξιών όπως αναγνωρίστηκαν και αποδόθηκαν φωνητικά από τους Βέντρις-Σάνντγουικ :

PA SI TE O I ME RI DA PU RI TO JO PO TI NI JA ME RI

Μελετήσαμε τις φωνητικές αξίες στο υπάρχον κείμενο ως έχει. Το κατανοήσαμε, το διαβάσαμε, αποδώσαμε το νόημά του στην νεοελληνική γλώσσα και το προσεγγίσαμε φιλοσοφικά.

Μορφοποίηση των φωνητικών αξιών του κειμένου.

Οι φωνητικές αξίες κατά τη δική μας αντίληψη μορφοποιούνται ως εξής:

PASI-TEOI-MERI-DAPURITOJO-POTINIJA-MERI

Η γλώσσα του είναι, Έλλην λόγος, Αρχαΐζων τυπικού Μινωικού κειμένου. Η γραμματική δομή του κειμένου είναι μεικτή. Αναγνωρίζονται σε αυτό λέξεις, του Ποντιακού λόγου και της Κλασσικής Ελληνικής Γραμματείας.

Η εκφορά των λέξεων και των ρηματικών τύπων, διέπεται από τους Γραμματικούς κανόνες του Ποντιακού λόγου και της Κλασσικής Ελληνικής Γραμματείας.

Απόδοση κειμένου:

Πα®ή οι θεοί μέρια να ταπουρίουν οι ποτνιάδες μεριμνούν.

Νεοελληνική ερμηνεία:

Σιγά μη οι Θεοί τόπους να χτυπιούνται από απελπισία και απόγνωση οι αγριότητες ενεργήσαντες νοιάζονται .

Πίνακας ανάλυσης κατά λέξη του κειμένου.

PASI-TEOI-MERI-DAPURITOJO-POTINIJA-MERI

α/α

Ανάγνωση Φθογγογραμάτων

ventris-chadwick

Ποντιακή Απόδοση

Νεοελληνική Απόδοση και Ερμηνεία

1

PASI

Πα®ή

Σιγά μη

2

TEOI

οι θεοί

οι Θεοί

3

MERI

μέρια

τόπους

4

DAPURITOJO

να ταπουρίουν

να χτυπιούνται από απελπισία και απόγνωση

5

POTINIJA

οι ποτνιάδες

οι αγριότητες ενεργήσαντες

6

MERI

μεριμνούν.

νοιάζονται .

Γραμματικά στοιχεία

Pasi-πα®ή, ερωτιματικό μόριο, από την έκφραση, πα σημείον; Και οιωνό άραγε έχω; Ερμηνευόμενο: μήπως, σιγά μη.

Teoi-θεοί ονομαστική πληθυντικού αριθμού του ουσιαστικού Θεός, ερμηνευόμενο: οι ουράνιες δυνάμεις, οι θεοί.

Meri- μέρια ονομαστική πληθυντικού του ουσιαστικού, μέρος-τόπος-χώρος, στον ποντιακό λόγο τα μέρια: οι τόποι.

Dapuritojo-ταπουρίουν τρίτο πρόσωπο πληθυντικού αριθμού στον ενεστώτα του Ποντιακού ρήματος ταπουρίζω-ταπουρίουμαι, ερμηνευόμενο: ταράσσω τους πόδας ωρυόμενος, ανακατώνω, χτυπώ τα πόδια μου γοερά φωνάζοντας από απελπισία και απόγνωση, σπαράζω.

Potinija-ποτνιάδες ονομαστική πληθυντικού αριθμού του ουσιαστικού ποτνιάς: αγριεμένη σληροτράχηλη φοράδα, εξ ού και πότνιος, ο μαινόμενος, ο ενεργών αγριότητες.

Meri-μεριμνούν τρίτο πρόσωπο πληθυντικού αριθμού αορίστου του ρήματος μεριμνώ: νοιάζομαι, προνοώ.

Φιλοσοφική προσέγγιση.

Αυτός που καταθέτει το απόφθεγμα, είναι Ιεροφάντης ή άνθρωπος απονομής δικαίου.

Το Μινωικό αυτό κείμενο καταγράφει μία άποψη της εποχής εκείνης περί της μετανοίας και του τρόπου που αυτή γινόταν.

Οι πράξαντες αγριότητες για διαφόρους λόγους, όταν η συνείδηση τους έλεγχε και οι Ερινύες τους καταδίωκαν, έψαχναν μέρη στα διάφορα Ιερά, για να χτυπιούνται ωρυόμενοι σε διαδικασίες καθαρμού της ψυχής.

Ως άνθρωποι όμως μακριά των κανόνων της λατρείας ήταν δακτυλοδεικτούμενοι και εγκαταλελειμμένοι από την Θεία προστασία.

Για τον λόγο αυτό ο κρίνων αυτούς Ιεροφάντης καταθέτει:

Σιγά μην οι Θεοί για τους εγκληματίες μέρη να χτυπιούνται έχουν προνοήσει.

Εννοώντας ότι στα Ιερά δεν υπήρχε τέτοιος χώρος, όπου προσερχόμενοι να έχουν την δυνατότητα, να χτυπιούνται ωρυόμενοι, για αυτά που τους πνίγουν, έως ότου καθαρίσουν την ψυχή τους.

Κατά τους Δρυίδες Ιεροφάντες, περιφέρονταν για μεγάλο χρονικό διάσημα στα δάση νηστεύοντες και ύστερα αμισθί εργαζόμενοι προσέφεραν στο κοινό σύνολο, ως ένδειξη μεταμέλειας.

Με σημερινούς όρους προσέφεραν κοινωνική εργασία.

Μετάβαση στο περιεχόμενο