Οι πατέρες της Γραμμικής Β γραφής
Οι πατέρες της Γραμμικής Β γραφής είναι, ο Michael Ventris μαζί με το συνεργάτη του Ακαδημαϊκό John Chadwick
Η Διεθνής Ακαδημία Προγονικού Λόγου, θεωρεί σκόπιμο, ως ελάχιστη τιμή προς αυτούς, να αναφερθεί σε αυτές τις δύο σημαντικές προσωπικότητες που έβαλαν το θεμέλιο λίθο για την αποκωδικοποίηση των Μυκηναϊκών και Μινωικών κειμένων.
Michael Ventris
Άγγλος, ερασιτέχνης γλωσσολόγος, αρχιτέκτονας στο επάγγελμα και γλωσσομαθής.
Γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου του 1922 και πέθανε την 6 Σεπτεμβρίου του1956.
Γιός αξιωματικού του Αγγλικού Στρατού. Μεγαλώνει εσώκλειστος σε Ελβετικά διδακτήρια τα πρώτα χρόνια των σπουδών του.
Η έφεση του στις ξένες γλώσσες τον κατατάσσει μεταξύ των γλωσσομαθέστερων της εποχής του. Εκτός της Αγγλικής που είναι η μητρική του γλώσσα, μιλάει, Ελβετικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Πολωνικά, Σουηδικά, Λατινικά και Αρχαία Ελληνικά.
Όταν σπούδαζε στη Σχολή Στόουν της Αγγλίας, κέρδισε μία υποτροφία για τα διδακτικά έτη, 1935-1939.
Σε ηλικία 14 ετών επισκέπτης σε μία έκθεση Μινωικών εκθεμάτων το 1936 ξεναγείται από τον ίδιο τον Άρθουρ Έβανς. Μετά από αυτή την ξενάγηση, αρχίζει να ενδιαφέρεται, για τη γραμμική Β γραφή, πιστεύοντας ότι αυτή είναι μία γλώσσα συγγενική με την Ετρουσκική, επηρεασμένος από τη θεωρία του Έβανς.
Το 1942 παντρεύεται την Νόις Νοξ Νίβεν και εγκαθίσταται στο Χαϊπόιντ ασκώντας το επάγγελμα του αρχιτέκτονα. Δεν εγκαταλείπει ποτέ όμως την προσπάθεια του για την κατανόηση της Γραμμικής Β γραφής, την οποία ερευνά παράλληλα με τις επαγγελματικές δραστηριότητες του.
Την ίδια χρονιά κατατάσσεται ως αεροπόρος στη RAF και εκπαιδεύεται πιλότος πολεμικών αεροσκαφών. Γρήγορα όμως εγκαταλείπει τις πτήσεις για να ασχοληθεί ως αεροναυτίλος και αποκρυπτογράφος κωδικοποιημένων μηνυμάτων.
Μετά το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου, ως αξιωματικός γνώστης της Γερμανικής μετατίθεται στη Γερμανία.
Μετά την απόλυσή του από το στρατό επιστρέφει στην έδρα του και ασχολείται με το σχεδιασμό διαφόρων κτηρίων ως αρχιτέκτονας και παράλληλα ταξιδεύει στην Ευρώπη.
Σε όλο αυτό το διάστημα αλληλογραφεί με τους καταξιωμένους επιστήμονες, Τζων Μάϊρς, Έμμετ Μπένετ και Άλις Κόμπερ.
Η προσπάθειά τους δεν καταλήγει σε κανένα αποτέλεσμα λόγω των σφαλμάτων της θεωρίας του Έβανς, που τους παρασύρει, μέχρι τη στιγμή που η Άλις παρατήρησε ομάδες συμβόλων που καταδείκνυαν κλείσεις λέξεων.
Στο σημείο αυτό, κατανοούν ότι έχουν να κάνουν με μία γλώσσα που υπόκειται σε γραμματικούς κανόνες, όπως η Ελληνική και η Λατινική, όχι όμως η Ετρουσκική.
Το 1950 συμμετέχοντας σε ένα δίκτυο επιστημόνων, ανταλλάσσει τις σημειώσεις των εργασιών του με άλλους ερευνητές οργανώνοντας πινάκια φωνητικών αξιών μέσα από στατιστικές διαδικασίες για την πιθανή σημασία τους.
Το 1951 εγκαταλείπει την αρχιτεκτονική και ασχολείται μόνο με την αποκωδικοποίηση της Γραμμικής Β. Σταματά να ασχολείται με την Ετρουσκική και δοκιμάζει την πιθανότητα της Ελληνικής.
Σε αυτό το χρονικό σημείο, η αρχαιολογική σκαπάνη, φέρνει στο φως ευρήματα ίδιας γραφής και στην Πύλο της Μεσσηνίας. Μετά από αντιστοιχίσεις κατάφερε και αποσαφήνισε τη φωνητική κάποιων συμβόλων. Ακολουθεί η διαπίστωση ότι, η Γραμμική Β είναι Ελληνική γραφή και Έλλην λόγος.
Μετά τη διαπίστωση του αυτή καταρρίπτει τις θεωρίες του Έβανς για τα περί Μινωικού πολιτισμού.
Η συνεργασία του με τον John Chadwick ολοκληρώνει το αποτέλεσμα με στοιχεία που αποδεικνύουν την ορθότητα της αποκρυπτογράφησης. Μέσα από τις μελέτες τους γίνονται γνωστοί και δημιουργούν ένα νέο πεδίο ερευνών με πολύ ενδιαφέρον για το Μινωικό και Μυκηναϊκό πολιτισμό.
Το 1954 συμμετέχει σε ανασκαφική ομάδα που ερευνά αρχαιότητες της Χίου. Με ευκολία πλέον μεταφράζει τις πινακίδες των ευρημάτων της ανασκαφής.
Σε συνεργασία με τον Chadwick γράφουν βιβλίο με τον τίτλο Documents in Mycenaean Greek. Είναι η πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη περί της Γραμμικής Β γραφής.
Καταξιωμένος πλέον, δέχεται προτάσεις από την Ακαδημαϊκή κοινότητα, να εισέλθει σε αυτή και να διδάξει.
Η μοίρα του όμως του επιφύλαξε κάτι διαφορετικό. Το 1956 ένα τροχαίο ατύχημα κόβει το νήμα της ζωής του απρόοπτα.
Με οδηγό τις εργασίες του και το πινάκιο των 67 φωνητικών αξιών που δημιούργησε, συνεχίζουν όλοι οι ανά τον κόσμο ερευνητές μετά το θάνατό του, συνεχίζοντας την προσπάθεια αποκωδικοποίησης των αρχαίων κειμένων.
Ο ερευνητής Ιωάννης Χαμιζίδης, ο οποίος χρησιμοποιεί τις φωνητικές αξίες του, σε συνδυασμό με πινάκια φωνητικών αξιών και άλλων ερευνητών, μαζί με τις δικές του νέες φωνητικές αξίες που έχει αποδώσει, ολοκλήρωσε πολλά μέχρι τώρα ημιτελή κείμενα, ως προς την κατανόηση των αποδιδόμενων φωνητικών αξιών των κειμένων και συνέβαλλε στην ολοκλήρωση τους.
Αποτέλεσμα της πολύχρονης αυτής προσπάθειας του κ. Χαμιζίδη, είναι η ανάγνωση και η ερμηνεία πολλών προγονικών κειμένων και αυτού ακόμα του Δίσκου της Φαιστού.
John Chadwick
Άγγλος ακαδημαϊκός καθηγητής κλασσικής φιλολογίας
Γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 21 Μαΐου 1920 και πέθανε στις 24 Νοεμβρίου 1998.
Σπούδασε κλασσική φιλολογία στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτς και μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο εργάστηκε στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Μέλος σύνταξης, λεξικού κλασσικής γραμματείας, συνεργάζεται με ομάδα επιστημόνων της Οξφόρδης για την έκδοση του.
Ως γνώστη της αρχαίας Ελληνικής, ζητά ο Michael Ventris τη συνεργασία του για να τον βοηθήσει στις έρευνές του.
Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν, η ολοκλήρωση της κατανόησης και αποκωδικοποίησης των αρχαίων κειμένων.
Το 1956 σε συνεργασία με τον Ventris, εκδίδουν το πόνημα, Documents in Mycenaean Greek.
Το 1958 συγγράφει βιβλίο με τίτλο, η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β.
Το 1976 εκδίδει το, The Mycenaean Worid.
Ανακηρύχτηκε επίτιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών για την προσφορά των στην ανάγνωση των αρχαίων κειμένων.
Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1984, αλλά μέχρι το θάνατό του συνέχισε τη συνεργασία του με την Ακαδημαϊκή κοινότητα.