Οικιακή οικονομία

Η παρθένος εμπορεύεται. Από τα της γης μου προϊόντα κερδίζω.

Η επιγραφή βρέθηκε από τον ερευνητή Halbherr το 1893 στις ανασκαφές της Πραισού Κρήτης, Ελλάδα. Χρονολογείται 600 π.Χ.

Η εγχάρακτη πέτρα όπως εικονίζεται στο βιβλίο του Ιάκωβου Θωμόπουλου Πελασγικά

Αναγνώριση και καθαρογραφή του κειμένου που είναι χαραγμένο επί της πέτρας

Ακριβές αντίγραφο της επιγραφής από την σελίδα 64 του βιβλίου του Ιάκωβου Θωμόπουλου Πελασγικά.

Το κείμενο καταγράφει μικροεμπόριο οικιακής οικονομίας.

Μέσα από αυτό αναδεικνύεται, η γνώση περί διατροφής και η εμπορική οικιακής οικονομίας δράση, μιας νεανίδος.

Με την επιγραφή ασχολήθηκαν, οι Comparetti, Evans, Conway, Dowkins, Halbherr και ο Έλληνας Ιάκωβος Θωμόπουλος.

Μελετήσαμε το κείμενο, το διαβάσαμε, το κατανοήσαμε, αποδώσαμε το νόημά του στην νεοελληνική γλώσσα και το προσεγγίσαμε φιλοσοφικά.

Μορφοποίηση των φωνητικών αξιών του κειμένου.

Οι φωνητικές αξίες κατά τη δική μας αντίληψη μορφοποιούνται ως εξής:

(ΗΛΟ)Ν ΚΑΛΜ ΤΣΤ ΚΕΟΜ Ι ΒΑΡΞΕΙΑ (Β)ΙΟ ΑΡΚ ΑΛΜΕΤΙ ΜΕΛ ΣΑΡΚΑ ΚΟΚΛΕ ΜΙΛΕΛ ΑΜΕΛΑΝ ΑΝΤΣΙΑΤ

Η γλώσσα του είναι, Έλλην λόγος, Αρχαΐζων τυπικού Πρωτοελληνικού κειμένου, με γραφή συστήματος Βουστροφηδόν. Η γραμματική δομή του κειμένου είναι μεικτή. Αναγνωρίζονται σε αυτό λέξεις, του Ποντιακού λόγου και της Κλασσικής Ελληνικής Γραμματείας.

Η εκφορά των λέξεων και των ρηματικών τύπων, διέπεται από τους Γραμματικούς κανόνες του Ποντιακού λόγου και της Κλασσικής Ελληνικής Γραμματείας.

Απόδοση κειμένου:

(ΗΛΟ)Ν ΚΑΛΜΑΝΙΟΥΤΟΝ ΤΣΙΤΑΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΙΣΤΑΤΟ ΒΑΡΞΕΙΑ ΒΙΟΝ ΑΡΚΕΤΟΝ ΑΛΜΕΤΕΙ ΜΕΛ ΣΑΡΚΑ ΚΟΧΛΕ ΜΙΛΕΑΓΜΕΝΟΝ ΑΜΕΛΑΝΟΝ ΑΝΤΣΕΙΑΤ

Νεοελληνική ερμηνεία:

Στον ήλιο κουραζόταν λιγάκι, ηλιοκαιόμενη, στεκάμενη, η παρθένος. Βιός αρκετό κερδίζει. Μέλι, σάρκα κοχλιών διαλεγμένη αμέλανη, που μόλις υπάρχει και τη μάζεψε (φρεσκομαζεμένη).

Πίνακας ανάλυσης κατά λέξη του κειμένου.

Ανάγνωση                 Ποντιακή                   Νεοελληνική
 αρχαίου κειμένου       απόδοση                    ερμηνεία
(ΗΛΟ)Ν                    (ΗΛΟ)Ν                         Στον ήλιο
ΚΑΛΜ                      ΚΑΛΜΑΝΙΟΥΤΟΝ       κουραζόταν
ΤΣΤ                           ΤΣΙΤΑΝ                        λιγάκι
ΚΕΟΜ                       ΚΑΙΟΜΕΝΗ                 ηλιοκαιόμενη
Ι                                 ΙΣΤΑΤΟ                        στεκάμενη
ΒΑΡΞΕΙΑ                  ΒΑΡΞΕΙΑ                      η παρθένος.
ΒΙΟ                            ΒΙΟΝ                             Βιός
ΑΡΚ                           ΑΡΚΕΤΟΝ                     αρκετό
ΑΛΜΕΤΙ                   ΑΛΜΕΤΕΙ                     κερδίζει.
ΜΕΛ                          ΜΕΛ                             Μέλι,
ΣΑΡΚΑ                      ΣΑΡΚΑ                         σάρκα
ΚΟΧΛΕ                      ΚΟΧΛΕ                        κοχλιών
ΜΙΛΕΛ                      ΜΙΛΕΑΓΜΕΝΟΝ         διαλεγμένη
ΑΜΕΛΑΝ                 ΑΜΕΛΑΝΟΝ                αμέλανη
ΑΝΤΣΙΑΤ                  ΑΝΤΣΕΙΑΤ                   που μόλις υπάρχει και
                                                                       την μάζεψε  (φρεσκομαζεμένη).

Γραμματικά στοιχεία

(Ήλο)ν-ήλον, αιτιατική ενικού αριθμού του Ποντιακού ουσιαστικού ήλος ή ήλες (ήλιος). Συμπλήρωσα τα τρία κενά γράμματα με την λέξη ήλος-ήλιος γιατί για να καλμανίεσαι πρέπει να βρίσκεσαι στην ύπαιθρο υπό τον ήλιο, να ηλιοκαίγεσαι εργαζόμενος.

Καλμ-καλμανίουτον, τρίτο πρόσωπο ενικού αριθμού χρόνου παρατατικού παθητικής φωνής του ρήματος καλμανίουμαι ή καλαμανίουμαι. Οι χρόνοι είναι καλμανίουμαι, καλμανίουμ, καλμανιούμαι, εκαλμανία, κεκαλμάνισμαι, εκεκαλμανίσμην. Ερμηνευόμενο: υπό τον ήλιο εργαζόμενος κουράζομαι.

Τστ-τσίταν, χρονικό επίρρημα του Ποντιακού λόγου, χρόνος όσος έναν τσίντσ τήκεται, χρόνος τόσος όσο ένα κομματάκι κρέας μεγέθους μπουκιάς ψήνεται. ερμηνεύεται: μικρό χρονικό διάστημα, λίγο χρονικά και ποσοτικά.

Κεομ-καιόμενη, ονομαστική ενικού αριθμού του επιθέτου καιόμενος-η-ον, ερμηνευόμενο: καιόμενη από τον ήλιο, ηλιοκαμένη.

Ι-ίστατο, τρίτο πρόσωπο παρατατικού ενικού αριθμού του ρήματος ίσταμαι, ερμηνευόμενο: ιστάμενη, στεκάμενη.

Βάρßεια-Βάρßεια, ονομαστική ενικού του ουσιαστικού βάρßεια, ερμηνεύεται: βάρους άξια και ικανή, η γυναίκα που έχει ωριμάσει σωματικά και είναι ικανή να σηκώσει στα σπλάχνα της βάρος εμβρύου, όταν αυτή καταστεί έγκυος τότε καλείται βαριασμέντσα, γυναίκα που φέρει πλέον το βάρος του εμβρύου. Για τον λόγο αυτό που ως βάρßεια δεν έχει έρθει ακόμα σε ερωτική επαφή καλείται και παρθένος.

Βίο-βίον, ονομαστική ενικού αριθμού του ουσιαστικού βίος, ερμηνευόμενο: βιός, περιουσία για την επιβίωση.

Αρκ-αρκετόν, ονομαστική ενικού αριθμού ουδετέρου γένους του επιθέτου, αρκετός-η-ον, ερμηνευόμενο: ποσοτικά όσος αρκεί και χρειάζεται, ο ικανοποιητικός.

Αλμετί-αλμετεί, τρίτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του ρήματος αλμετώ, ερμηνεύεται: αλιεύω μέρισμαν από του τιμήματος, ψαρεύω μερίδιο από την αξία του εμπορεύματος, κερδίζω, κερδοσκοπώ. Εξ ου και το Ποντιακό ρήμα αλμέω-διαρκώς κερδοσκοπώ από κάποιον.

Μέλ-μέλ (μέλι), ονομαστική ενικού του ουσιαστικού μέλι. Ακόμα και σήμερα στον Ποντιακό λόγο καλείται <<μέλ>>.

Σάρκα-σάρκαν, αιτιατική ενικού αριθμού του ουσιαστικού σαρξ-σάρκα, ερμηνευόμενο: το σύνολο των μυών κάθε ζώντος οργανισμού.

Κόχλε-κόχλε, αιτιατική πληθυντικού αριθμού του ουσιαστικού κόχλιος ή κοχλιός, το γνωστό σε όλους σαλιγκάρι. Σημείωση: Τα σαλιγκάρια δεν κυκλοφορούν όλη την ημέρα για να τα μαζέψει κάποιος σε άσχετο χρόνο. Ο χρόνος που κυκλοφορούν τα σαλιγκάρια στην επιφάνεια της γης είναι την αυγή τις πρώτες πρωινές ώρες με την δροσιά και μετά από βροχή κατά την διάρκεια της ημέρας, τότε μόνον ο συλλέκτης έχει την δυνατότητα να τα βρει και να τα μαζέψει.

Μιλέλ-μυλεαγμένον(μυλιαγμένον), ονομαστική ενικού αριθμού του ουσιαστικού μιλέλ-μυλεαγμένον, ερμηνευόμενο: μόριον ύλης ελεγχθέν, κομμάτι-τμήμα οποιουδήποτε υλικού που έχει υποστεί διαλογή, το διαλεγμένο.

αμέλαν-αμέλανον, ονομαστική ενικού αριθμού του επιθέτου αμέλανος-η-ον, ερμηνευόμενο: χωρίς μελάνη, α-μέλαν, όχι μαύρο. Σε αντιδιαστολή με τα θαλασσινά, καλαμάρια, σουπιές και χταπόδια που οι Μινωίτες προφανώς κατανάλωναν, το κρέας των κοχλιών ως λευκή σάρκα επισημαίνεται και ως αμέλανο, δεν έχει δηλαδή μελάνι και είναι λευκό , δεν είναι μέλαν-μαύρο.

Άντσιατ-άντ®ειατ-άντ®εια-άντ®ειαξ, χρονικό επίρρημα του Ποντιακού λόγου, ερμηνευόμενο: άρτι νέατος τυγχάνω σειόμενος ατώρα, μόλις στον ύστατο χρόνο τυχαίως ευρίσκομαι και κινούμαι τώρα, μόλις υπάρχω, μόλις έφτασα, είμαι φρεσκοφερμένος.

Φιλοσοφική προσέγγιση

Το κείμενο ιστορεί την δραστηριότητα μίας νεαρής παρθένου κατά την εμπορική της δράση.

Ως συλλέκτης, συλλέγει μέλι από τις κυψέλες της και κοχλιούς από την ύπαιθρο, τους οποίους διαλέγει, επιλέγοντας τους μεγάλους.

Χαρακτηρίζονται οι κοχλιοί ως αμέλανοι, για το λευκό της σάρκας τους.

Ίσως γνωρίζει και τα μαλάκια, γιατί αυτά έχουν μελάνι.

Εμπορεύεται πουλώντας τα κάτω από τον καυτό ήλιο και ηλιοκαίγεται.

Από το κείμενο εξάγονται τα εξής:

Οι άνθρωποι είναι συλλέκτες εξεζητημένων τροφών τις οποίες και εμπορεύονται.

Γνωρίζουν τη θρεπτική αξία του μελιού.

Οι κοχλιοί ίσως εξεζητημένο ιαματικό πιάτο για τα ευαίσθητα στομάχια.

Το σημαντικότερο που εξάγεται είναι ότι, οι άνθρωποι από τα νεαρά τους χρόνια μπαίνουν στην παραγωγή εργασίας.

Η εν λόγω νεαρά παρθένος, είναι άγαμη, άρα χωρίς δικές της οικογενειακές υποχρεώσεις, εργάζεται όμως να συνεισφέρει στο ταμείο της οικογένειας της.