Δ.Α.Π.Λ. info@sarpidon-academy.eu

ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ ΓΕΩΠΟΝΙΚΑ (Β)

Μέθοδοι φυτοπροστασίας. Τη γη μου εξυγιάνω ηλιοκαίοντας την.

Βρέθηκε στην Πύλο της Μεσσηνίας, Ελλάδα. Χρονολογείται το 1400 πΧ

Δεν έχουμε απεικόνιση του πρωτοτύπου, ούτε στοιχεία για το πότε βρέθηκε και από ποιους, προς το παρών.

Το κείμενο καταγράφει τεχνικές για την εξυγίανση της καλλιεργούμενης γης.

Μέσα από αυτό αναδεικνύεται, η εξειδικευμένη Γεωπονική γνώση και δράση για την εξυγίανση του αγρού.

Παράθεση των φωνητικών αξιών όπως αναγνωρίστηκαν και αποδόθηκαν φωνητικά από τους Βέντρις-Σάνντγουικ :

TA RA NU A JA ME NO E RE PA TE JO KA RA A PI RE WO TE JO SO WE NO GE

Μελετήσαμε τις φωνητικές αξίες στο υπάρχον κείμενο ως έχει. Το κατανοήσαμε, το διαβάσαμε, αποδώσαμε το νόημά του στην νεοελληνική γλώσσα και το προσεγγίσαμε φιλοσοφικά.

Μορφοποίηση των φωνητικών αξιών του κειμένου.

Οι φωνητικές αξίες κατά τη δική μας αντίληψη μορφοποιούνται ως εξής:

TARANU-AJAMENO-ERE-PATEJO-KARA-A-PI-REWO-TEJO-SOWENO-GE

Η γλώσσα του είναι, Έλλην λόγος, Αρχαΐζων τυπικού Μινωικού κειμένου. Η γραμματική δομή του κειμένου είναι μεικτή. Αναγνωρίζονται σε αυτό λέξεις, του Ποντιακού λόγου, του Μακεδονικού Δωρικού λόγου και της Κλασσικής Ελληνικής Γραμματείας.

Η εκφορά των λέξεων και των ρηματικών τύπων, διέπεται από τους Γραμματικούς κανόνες του Ποντιακού λόγου, του Δωρικού λόγου και της Κλασσικής Ελληνικής Γραμματείας.

Απόδοση κειμένου:

Ταράνου (ταράζω) ατ®ειαμένον (ατ®ειαμής) αιραίνω πατήγιου καρά α ποιώ ρέβω τέγειω (τήκω) σοβαίνω γέα

Νεοελληνική ερμηνεία:

Ταράζω (σκαλίζω) αν και αρχάριος σηκώνω (τη γη) δια του πατηγίου μαυρίζοντας (την επιφάνεια), σε αυτά ενεργώ εξουθενώνω και εξασθενίζω τα μικρόβια ηλιοκαίοντας τα, έτσι γλιτώνω και (καθαρίζω) την γη από αυτά.

TARANU-AJAMENO-ERE-PATEJO-KARA-A-PI-REWO-TEJO-SOWENO-GE

α/α

Ανάγνωση Φθογγογραμάτων

ventris-chadwick

Ποντιακή Απόδοση

Νεοελληνική Απόδοση και Ερμηνεία

1

TARANU

Ταράνου (ταράζω)

Ταράζω (σκαλίζω)

2

AJAMENO

ατ®ειαμένον (ατ®ειαμής)

αν και αρχάριος

3

ERE

αιραίνω

σηκώνω (τη γη)

4

PATEJO

πατήγιου

δια του πατηγίου

5

KARA

καρά

μαυρίζοντας (την επιφάνεια)

6

A

α

σε αυτά

7

PI

ποιώ

ενεργώ

8

REWO

ρέβω

εξουθενώνω και εξασθενίζω τα μικρόβια

9

TEJO

τέγειω( τήκω)

ηλιοκαίοντας

10

SOWENO

σοβαίνω

έτσι γλιτώνω και (καθαρίζω)

11

GE

γέα

την γη από αυτά

Γραμματικά στοιχεία

taranu-ταράνου ( ταράζω), πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του ρήματος ταράζω ( ταράνου) ερμηνευόμενο: σκαλίζω την γη αλλάζοντας την μορφή, ανατρέπω την ηρεμία ανακατώνω και αλλάζω την επιφάνεια από τα χουμικά στοιχεία.

ajameno-ατ®ειαμένον (ατ®ειαμής) , το νεοελληνικό ατζαμής. Επίθετο στον ποντιακό λόγο ατ®ειαμής- ισα-ιν. Στον νεοελληνικό λόγο ατζαμής- ού-ίδικο, ερμηνευόμενο: ατέχνως σείομαι άμαθος ενεργών, ο πρωτέμπειρος , ο αρχάριος, από εμπειρία, απρόσεχτος, ο μη κατέχων από απειρία δεξιότητες, ο άτεχνος. Στο συγκεκριμένο κείμενο επειδή κατέχει θέση επιθετικού προσδιορισμού στον ποντιακό λόγο στην ονομαστική του ενικού δεν καταλήγει σε -ος αλλά σε -ον κατά τον ποντιακό γραμματικό τρόπο.

ere-αιραίνω (αίρω) πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του ρήματος αιραίνω-(αίρω): σηκώνω ανακινώ, από την θέση του, μετακινώ, αναχωρώ, υψώνω.

patejo-πατήγιον το πατήγιον ουσιαστικό ουδετέρου γένους ερμηνευόμενο: πατώ και άγω-οδηγώ, πατώ και ανασκάπτω οδηγώ την γη σε νέα θέση, να την κάψει ο ήλιος, το πατόφτυαρο.

kara-καρά τροπικό επίρρημα από το ουσιαστικό καράς ερμηνευόμενο: καρβόν αλειφμένος, αυτός που έχει πασαλειφθεί με καρβουνόσκονη και από αυτήν είναι μαυρισμένος. Το επίρρημα έχει την έννοια μαυρίζοντας τι, στο προκείμενο μαυρίζοντας την επιφάνεια της γης.

α-α αιτιατική πληθυντικού αριθμού της αναφορικής αντωνυμίας ος-η-ο, α: αυτά στα οποία.

pi-ποιώ- πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του ρήματος ποιώ: κάνω κάτι, ενεργώ δράση, κατασκευάζω, πράττω, οικοδομώ, παράγω.

rewo-ρέβω πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του ρήματος ρέβω, ερμηνευόμενο: λιώνω σιγά σιγά από αρρώστια, καταρρέω.

tejo-τέγειω πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του ρήματος τέγειω, ερμηνευόμενο: τήκω-λυώνω-καίω την γαίαν με την ηώ-το φως της ημέρας, ηλιοκαίω.

soweno-σοβαίνω ( σοβώ) πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα του ρήματος σοβαίνω-σοβώ: προλαβαίνω κάτι κακό, διώχνω, γλιτώνω από κάτι αναστέλλω.

ge-γαία (γη), αιτιατική ενικού αριθμού του ουσιαστικού γαία (γη): το χώμα, το δουλεμένο τμήμα του αγρού.

Φιλοσοφική προσέγγιση

Ο συντάκτης του κειμένου αυτού με σημερινούς όρους θα λέγαμε ότι είναι ένας νέος αγρότης ο οποίος καταθέτει εγγράφως το πώς καλλιεργεί τη γη του.

Αφηγείται, ως άμαθος και νέος Πελασγός-νέος καλλιεργητής-.

Αν και αρχάριος με το πατόφτυαρο σηκώνω την γη την ηλιοκαίω μέχρι αυτή να μαυρίσει, να σκουρίνει στο χρώμα .

Με αυτή την ενέργεια εξουθενώνω ηλιοκαίοντας τα μικρόβια που υπάρχουν μέσα στο χώμα και έτσι καθαρίζω την καλλιεργημένη γη μου από αυτά.

Στις μέρες μας θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι ένας βιοκαλλιεργητής.

Αυτή είναι μία από της μεθόδους καθαρισμού και απολύμανσης την γης με φυσικές διεργασίες.

Τόσες χιλιάδες χρόνια πέρασαν, η τεχνική όμως είναι η ίδια, σε σχέση με τον παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας της γης, όταν δεν εφαρμόζουμε μεθόδους χημείας και φαρμάκων κατά την καλλιέργεια.

Διδάσκει πως αποστειρώνεται η προς καλλιέργεια γη με φυσικό τρόπο.

Και σήμερα ίδια, η από τότε τεχνική γνώση εφαρμόζεται, μόνο που άλλαξε το σκαπτικό εργαλείο.

Μετάβαση στο περιεχόμενο